Actually ni bukan entri lepas geram..
Ni la kelemahan aku..tngah
marah2 msti ade rase sebe salah..tu la yg buat aku benci..waktu duduk2
sambil2 wat keje ni tetibe terfikir, org cakap kalo sesuatu yg boleh
mndatangkan penyakit tak kire pape pn harus la dijauhi benda
tu...mcamane gayenye kalo org tu buat baik ngn kite tp dlm mase yg same
die aniaya kite..tp kite still boleh layan die baik lagi...eee, bebal la
namenye tu..aku tanak jadi cmtu dah..org cmni harus dijauhi..bukan
xkawan langsung cume jauhkan diri dr die je...walopn dekat cmne pn kene
jauh jgk...
Aku dh penat nk jage hati org yg
tak penah nk jage hati aku...maaf mmg senang dilafaz, tp perbuatan yg
dibuat tu x seringan perkataan maaf tu...saat aku dimalukn pn aku setia n
ikhlas lg hati nk bekawan tak kire dgn sape sbb aku fikir manusia tu
mmg layak diberi peluang, tp peluang tu dh jadi kesempatan utk kenekan
diri insan teraniaya tu...
Salah sndiri mmg slalu xnmpak,
tu la gune sahabat untuk menegur..tp bile dh tegur terus masam muke
tarik muke..tu nympah tu...haiishh~
No comments:
Post a Comment